اوایل جوانی که تازه دانشگاه قبول شده بودیم، استاد تاریخ هنری داشتیم که همه ازش حساب می بردند. اسلاید های نقاشی های دیواری غار های فرانسه را که نشانمان می داد، می گفت جوامع شکارگر اروپایی به این جانورهای زبان بسته پولیتیک ناجوری می زدند. عده ای با چوب و نیزه و سر و صدا دنبال بیزون یا گوزن قرمز بیچاره ای می کرده اند تا لبه پرتگاه. حیوان هم که راهی غیر از پریدن نداشته، خودش را از آن بالا به ته دره ای پرتاب می کرده که قوم و خویش های تعقیب کنندگان آن جا منتظر لاشه اش بودند.

این روزها با شنیدن خبرها و سخنان گهربار آقایان وبد تر از آن اقوام، به شدت احساس خود بیزون پنداری برم داشته ...